-Yola Hazırlık ve Çıkış-

Merhaba arkadaşlar,
Bu yıl Avrupa macerasına hiç bulaşmayayım dedim. Malumunuz üzere üç sene üst üste Schengen vizesine başvurup hepsinde de ret yediğimden mütevellit bu yıl hiç bulaşmadan yönümü tekrar doğuya çevirdim.

Gitmeden Önce:
Yolculuğa başlamadan önce kabaca rotamı hazırladım. Tabii rotayı Doğuya çevirsek de vize işleri olmaması anlamına gelmiyor.
Rotam kabaca: Gürcistan – Azerbaycan – Kazakistan – Özbekistan – Tacikistan – Kırgızistan – Kazakistan – Rusya – Moğolistan – Rusya – Ukrayna – Türkiye olarak belirledim.

Normalde İran üzerinden Türkmenistan ve Özbekistan tarafından gidecektim. Ama hem Türkmenistan vize vermedi hem de İran 250 cc üzerine yasak getirdi. Bu defa Rusya’dan gideyim dedim onun içinde üç girişli vize gerekiyordu. Bu vize çıkarması hem zor hem de 600 dolar gibi uçuk bir maliyeti vardı.

Bende Azerbaycan Elet limanından Kazakistan Aktau şehrine gitmeye karar verdim. Burada da gemi biraz pahalı ama yapacak bir şey kalmadığından rotayı o tarafa çevirdim. Bu arada gemi fiyatı Motosiklet 110 dolar + Ben 70 dolar + liman vergisi 20 dolar toplamda 210 dolar tutuyor. Yine gitmeden önce Rusya için çift girişli vize 230 dolar tuttu. Bunu aracı firma ile hallettim. Kendim başvurduğumda voucher belgesi falan bir sürü iş yapıyor. En güzeli ve hızlısı aracı firmalar. Azerbaycan için internet üzerinden e-vize aldım. (Bu arada 1 Eylülden itibaren Azerbaycan vizesi kalkıyor) Tacikistan için de e-vize alınıyor ama ben Pamir’i geçeceğim için GBAO izni denilen bir izne ihtiyacı olduğundan, orada uğraşmamak adına Ankara’daki konsolosluktan almak için Ankara’ya gittim. Vizeyi aynı gün aldım ama Pamir kaşesi arızalı olduğundan boşuna gitmiş oldum. Diğer ülkeler vize istemediğinden evrak işlerini bitirmiş oldum.

Motosiklet Hazırlıkları:
Geçen sene çantalarım çok büyüktü 48+48+58 LT üçlü çanta seti vardı. Yolculukta çantalar ne kadar büyükse yanına alacağımız eşyalar listesi o kadar çok kabarıyor. Onu da alayım, bunu da alayım derken motor oluyor 450 kg. O yüzden geçen sene turdan gelir gelmez bu çantaları sattım. Yerine 35+40 yan çanta ve bir de 60 LT. sosis çanta aldım. Arka çanta tablası üzerine de 5Lt. Rotapax çakması Çin malı bir benzin bidonu yerleştirdim. Bu sene geçen seneye göre daha az eşya aldım. Sadece en gerekli malzemelerimi aldım. Bu yolculuklar bana ne kadar az eşya alırsan yolculuğun keyfi o kadar çok çıkar felsefesini öğretti. Ve az eşya aldım. Hatta çantamda epey boşluk bile var.

Çıkış Kilometresi:

17.06.2019 (1.Gün)
Sakarya / Rize

Sabah saat 6:00 gibi kalkıp arkadaşım Fatih ile buluştuk ve yola çıktık. Otoban’dan gidip standart Karadeniz rotasını takip ettik. Karadeniz den geçerken her zaman uğradığım ve olmazsa olmaz pidecimize uğradım. Burası Samsun/Çarşamba’da olan Galip Usta Pide Salonu, gerçekten harika bir tat. Vedat Milor bile buranın hakkında güzel bir yazı yazmış. Ondan önce ben keşfetmiştim ama neyse

Yemekten sonra yola devam ettik. Trabzon’da biraz yağmura yakalansak da akşam 20:00 her zaman ki gibi Ağaran Şelalesinde çadır kurduk.

Burada uyumak harika bir duygu, şelale sesi ninni gibi. Burası Ana yola 12 km. falan. Ve ulaşımı çok kolay. Tavsiye ederim.

18.06.2019 (2.Gün)
Rize – Agstafa (Azerbaycan)

Sabah 07:00 gibi kalktık ve Fatih ile orada kahvaltımızı hazırladık. Kahvaltıdan sonra yola devam ettik. Sarp sınırına 11:00 gibi geldik. Geçen sene yaptığım hataya düşmeden hemen sigorta yaptırdım. Geçen sene bir gün kalacağım için sigorta yaptırmayayım dedim ama çıkarken sistemde sigortasız göründüğüm için 100 lari ceza yedim. Gürcistan’da bir saat dursanız bile mutlaka sigorta yaptırmak gerekiyor. Hemen sınır kapısında sigortacı çakallar var 5 lari aracılık ücreti alıp 20 lariye 15 günlük sigorta yapıyorlar. Batum’un içinde ve 10 km. ileride sigortacılar var ama polisin durdurma ihtimali de var. Gürcü polisi asla affetmiyor.
Yine sınırda biraz para bozdurduk 1 Lira: 0,45 lari. Sınırdan sonra yolumuza devam ettik. Natakhari’ye kadar Fatih ile beraber sürdük. Fatih Kazbegi’ne gidip geri dönecek ve Karadeniz turu yapacaktı. Bu yüzden Natakhari’de ayrıldık ve ben yoluma tek devam ettim. Tiflis üzerinden, akşam 20:00 Azerbaycan sınırı olan Kırmızı Köprü sınır kapısına geldim.

Normalde motorla en öne geçiyorum ama buradaki Gürcü polisi beni en arkaya attı. Biraz ayar oldum ama yapacak bir şey yoktu. Azeri tarafına geldiğimde ise tam bir karışıklık vardı iki saat orada bekledim. Zorda olsa tüm işlemleri yaptım. Bu arada burası için yeşil sigorta gerekiyor ve 10 manat ücreti var. Gürcü parası ve Kredi Kartı geçerli.
Gece olduğu için çadır yeri de bulamayınca Agstafa’da 20 Manat bir otelde kaldım ve geceyi orada geçirdim.

19.06.2019 (3.Gün)
Agstafa – Elet

Dünün yorgunluğu ile sabah ancak 9:30 gibi uyanabildim. Kahvaltıdan sonra yola çıktım. Gence’ye kadar yol normal tek şerit yol. Gence’den sonra yol Duble oluyor.Elet’e kadar otobandan gidiliyor. Bu yolda her 5km.de bir direklerde radarlar var. 90 km.yi geçmemek gerekiyor, burada cezalar ağır ve rüşvet olayları fazla. Geçen sene çok fazla rüşvet verince bu sene rüşvet vermemeye yemin ettim.

Gürcistan’dan Azerbaycan’a iki sınır kapısı var. Birincisi Sadıqlı tarafı. Bu yol yeşillikli ve manzaralı güzel bir yol. 2017 yılında bu yoldan geldim güzel yol ama tek şeritti. Daha önce Azerbaycan’ı gezdiğim için bu sefer hızlı bir şeklide limana gitmeye karar verdim.

Burada gemi işi de problemli. İki tane çalışan feribot var. Bu feribotlar eski olduğundan arıza yapıyorlar. Ya da denizdeki en ufak dalgada bile gitmiyorlar. Benden önce giden bir arkadaşım 6-7 saat gemi limana yaklaşmak için denizde beklemiş. Ben geldikten sonra yine iki Türk motorcu denizde 3 gün geminin limana yaklaşmasını beklemişler. Konuştuğum tırcılardan bile limanda 15 gün bekleyenler olmuş. O yüzden gemi ile gidecekseniz zaman konusunda esnek olmanız gerek.
Gemi normalde 5 gibi geliyor diye duyum aldığımdan hızlıca Elet’e geldim. Ama gemi yokmuş. Hatta bir gün önce kalkması gereken gemi bile 18:00 gibi yola çıktı. Benim de zaman sıkıntım olduğundan sinirler gerilmeye başladı. Limana girdim bilet işlerini hallettim 210 dolar bayıldıktan sonra beklemeye başladım. Limanda hiç kimse geminin ne zaman gelip gideceğini bilmiyor.

Motoru gümrük binasını yanına çektim. O sıralarda iki tane 1150 GS geldi. İki Fransız kardeş benim rotanın aynısını yapıyorlarmış. Birkaç saat sonra bir de Alman geldi 1965 model R80 ile bizim rotanın aynısını yapıyormuş. Bir alman, bir Türk, iki Fransız gemiyi beklemeye başladık.

Gece her ne kadar umudumuzu kaybetmesek de, gemi gelmedi. Gümrük binasının yanına çadır kurup gece orada kaldım. Gümrükçü abiler sağ olsun çay verip epey ilgilendiler. Siyaset, hayat, muhabbetleri yapıp gece çadırda uyudum.

20.06.2019 (4. Gün)
Elet

Bugün tüm gün limanda bekledim. Akşama kadar 20 defa sordum “gemi gelecek mi?” diye ama hiçbir zaman net cevap vermiyorlar. Limanda duş kabinleri var. Marketten aracınızın anahtarını verip duşun anahtarını alabiliyorsunuz. Duş ücretsiz. Duştan sonra anahtarı teslim ettiğinizde kendi anahtarınızı alabilirsiniz.

Gece 22:00 gibi haber geldi gemi gelebilir diye. Gemi klima arızası için Bakü’deymiş. Nihayet gemi gece 02:30 gibi geldi. Hiç bu kadar sevinmemiştim. Geminin gelmesinden sonra işler bitmiyor. Gümrük işlemleri, sınır işlemler, araçların yüklenmesi derken saat sabah 06:30 oldu.

21.06.2019 (5. Gün)
Hazar Denizi

Geminin limandan ayrılması 07:00 yi buldu. Hemen kamaralarımıza yerleştik. Kamaralar 4 kişilik ve çok konforlu değil. Bütün motorcular aynı odada kaldık. Gemide ücretsiz üç öğün yemek var kahvaltı 07 – 08 arası, öğle yemeği 12 – 13 arası, akşam yemeği 19 – 20 arası veriliyor. Ben uyuya kaldığımdan kahvaltıyı kaçırdım.

Gece olunca herkes kamaralarına geçip uyudu.

22.06.2019 (6.Gün)
Kuryk – Beynau

Sabah 8 gibi Kuryk limanı göründü. Normalde gemi Beynau’ya gidiyor ama o limanda bakım gibi bir şey olduğundan bu limana geldik. Saat 9:00 gibi gemiden çıkabildik.

Limana çıktık burada da işler biraz karışık. Önce geminin içinde pasaport kontrolü yapılıyor. Ülkeye giriş damgası vuruluyor gemiden öyle iniliyor. Tabii herkesin işlemleri bittikten sonra gemiden iniliyor. Liman gümrük binası epeyce büyük ve güzel. İçeride bedava ve hızlı bir wi-fi ağı var. İlk önce gümrük deklarasyon kağıdını almanız gerekiyor. Bu evrakı information bölümüne götürüp bir belge düzenliyorlar bu belgelerle Kassada ödeme yapıyorsunuz. Motosiklet için benden 5300 tenge (76TL) para aldılar. Burada para da bozdurabilirsiniz. Bu işlemler de 2-3 saat sürdü ve 12:00 gibi limandan çıkabildim. Liman çıkışında bir araçta sigorta yapıyorlar. İyi bir elaman ve dışarısı ile aynı fiyat. Geçen sene sigorta yüzünden epey rüşvet verdiğimden yoğurdu üfleyerek yedim ve sigortamı yaptırdım. Bir aylık sigorta 4000 Tenge (58TL) bu ülkede mutlaka sigortanız olsun.

Limandan sonra Aktau’ya dönmeden önce bir benzinlik var orada depomu fulledim, yedek benzinimi de aldım. Burası bir sonraki durağım Beynau’ya 550 km. ve hiç benzinlik yok. Sayötesh yakınlarında hemn yedek depo hem de depodaki benzin bitti. Orada bir marketten 15 Lt. karaborsa benzin aldım. Normalde 98 oktan benzin 158 Tenge (2,27 krş.) iken 300 Tengeye (4,32 TL) 80 oktan alabildim. Bu yola girerken dikkatli olmak gerek.
Akşam 19:00 gibi Beynau’ya geldim. Orada ucuz bir motorcu hosteline yerleştim. Odada benden başkası yoktu, çok lüks olmasa da güzeldi.

23.06.2019 (7.Gün)
Beynau – Konurat

Sabah 7:00 de uyanayım dedim ama sabah kalktığımda saat 09:00 olmuştu. O sırada iki tane daha motorcu gelmiş gece burada kalmışlar. İkisi de Kazak motorculardı. Biraz muhabbet edip birlikte kahvaltı yaptık.

Kahvaltıdan sonra yola çıktım. Beynau’da bir petrolde 5 Lt. su bidonuna, benim yedek benzine bidonuna ve depoya benzin aldım. Toplamdan 29 LT. benzinim oldu. Çünkü kızılkum çölünden geçeceğim ve 500 km. boyunca benzinlik yok. Beynau’dan sonra 25 km. yol çok kötü, toz toprak göz gözü görmüyor. Geçen sene sınıra kadar kötüydü bu sene epey asfalt yapmışlar ve yapmaya devam ediyorlar. Muhtemelen bu sene biter.

Saat 12:00 gibi Özbek sınırına geldim. Kazak sınırında 45 dk. Özbek sınırında 1 saat bekledim. Saat 14:00 gibi Özbek topraklarına girdim. Sınırdan sonra 100 km. yol berbattı. Daha sonra biraz iyileşti ama çok da iyi değildi.

Biraz gittikten sonra gemide karşılaştığım Fransız motorcularla karşılaşıp birlikte sürdük. Akşam saat 20:00 gibi hepimiz bir hostele yerleştik.

24.06.2019 (8.Gün)
Konurat – Semerkand

Sabah 6,30 gibi uyandık, biraz motora bakım yaptım. Beraberce kahvaltımızı yaptık. 8:00 gibi yola çıktım. Fransız’lar Muynak’a gitti. Buraya gitmeyi bende istiyordum ama zaman yetmedi. Normalde dün gidecektim ama zaman yetmedi. 400 km. yolu bir günde zor geçtim. Duşanbe’de bir arkadaşıma zincir götürdüğüm için bir an önce oraya gitmem gerekiyordu.

Nukus’a kadar 120 km. yol yine berbattı. Nukus’tan sonra 200 km. yol otobandan gidiliyor. Buhara’ya 80 km. kala yol yine patates tarlasına dönüyor. Akşam 18:00 gibi Buhara’ya yaklaştım daha erken olduğundan Semerkant’a süreyim dedim. Hiç Buhara’ya girmeden Semerkant yoluna girdim. Buhara’dan Semerkant’a 245 km. yol fena değildi.

Gece 21:30 gibi Semerkand’a geldim. Geçen sene kaldığım Muzaffar Hotel’de kaldım. Bugün toplamda 920 km. yaptım.

(Daha önce Gürcistan, Azerbaycan, Kazakistan ve Özbekistan!ı gezdiğim için Tacikistan’a kadar hiç bir yerde gezmeden direkt gittim. Yazılarımda bu gezileri bulabilirsiniz)